στοματολαλία

και στοματολαλιά, η, Ν

ιατρ. τύπος ομιλίας κατά την οποία η αντήχηση από τη μύτη είναι ελαττωμένη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. stomatolalie (< στόμα, -ατoς + λαλιά)].